رواية ضرتي حامل كاملة بقلم الكاتب سيد عبدربه
انك تكون اب وانا ممكن مقدرش احقق لك الامنية
دى . عبدالله انا بحبك يا قمت من السرير علشان اشوفه هيتعشى ولا ايه . وانا نازلة سمعت حماتى بتقول لعبدالله خلاص طلقها و اتجوز تانى عاوزين نفرح بعيالك قبل ما ڼموت . نزلت بهدوء وسمعت
كلامهم عارفة. ان دة غلط انى اتصنت عليهم لكن الكلام صدمنى و شبح الطلاق عمانى لكن عبدالله رد وقال عبدالله لا. يا امى انا مش هطلق ناهد انا بحبها اووى و مقدرش
الله . مش اول ما هتجوز هخلف على طول .! حماتى ايوة بس ربنا هيكرمك ان شاء
اتكلموا فى موضوع الجواز. و الطلاق يبقى هيحصل فى اى وقت . الدنيا اسودت اكتر
فى عنيا يا ترى لو عبدالله ممكن يتجوز. هل هيطلقنى طيب هروح فين بعد الطلاق بيت عمى مش هيتحملنى تانى وانا مش هنفع اسكن لوحدى و اختى على وش جواز
نايمة مصحنيش ودة كان شيء غريب اووى لانى كنت متعودة دايما يصحينى حتى لو مش عاوز حاجة علشان يكلمنى ويحكيلى على يومه كان ازاى . عبدالله. كان ساكت وبيفكر كتير . يا ترى كان بيفكر فى الموضوع بتاع الجواز ولا بيفكر يطلقنى . كنت هتجنن من التفكير والله .مخبيش عليكم كنت بحب عبدالله اووى و بتمتى اسعده قعدت
عبدالله نزل قعدنا نفطر وانا كنت سرحانه ومش بأكل معاهم . لاحظ عبدالله وقالى مش بتاكلى ليه. يا ناهد! ابتسمت وقلت ليه معلش مليش نفس كنت ببص لعيون عبدالله. و
ابوه و امه وبشوف كلام كتير اووى صعب يتقال . لكن انا
اب . وانا هستمر معاه علشان مليش غيره بعد ربنا . خلص اليوم كالعادة وجه الليل وخلص عبدالله شغله ودخل البيت . سلم عليا ودخلت اجهز العشا ليه بعد ما اتعشى وشرب الشاى. بصيت. وقلت . انا عبدالله. عاوزة. اكلمك. فى موضوع. مهم اووى
الخلفة دة. وقررت حاجة ياريت تساعدنى فيها قررت اجبلك عروسة تانية علشان ربنا يرزقك بالاولاد . عبدالله انتى بتقولى ايه يا ناهد!! انا ايوة و الله بتكلم بجد هشوفلك. واحدة بنت حلال تتجوزها. وتعيش معانا هنا وانا. اوعدك. مش هسبب مشاكل ليك انا
كل همى اوعدك. مش هسبب مشاكل ليك انا كل همى سعادتك. انت و بس . عبدالله انا مش مصدق نفسى. والله انتى الى بتقولى كدة برضو . انا بص يا حبيبي. كدة كدة انا
صعب اخلف إلا بمعجزة من ربنا سبحانه و تعالى. وانت لازم تتجوز لو مش علشانك. علشان ابوك. وامك. الى ملهمش حد غيرك يشيل اسمهم .انا فكرت. كويس واخدت القرار و فى عروسة كمان فى دماغى ليك حلوة و هتعيش. عبدالله وكمان. شفتى
عروسة بسرعة كدة طيب يا ترى هى مين بقا يا ترى مين العروسه و هيحصل ايه انتظرونى_سيدعبدربه بعتذر على التأخير كنت مريض شويه. بس الحمد الله .
ضرتى_حامل الجزء الرابع بقلم_سيدعبدربه بعد عناء فى التفكير بينى وبين نفسى فى موضوع عدم قدرتى على الانجاب و بعد ما شفت وسمعت عن نية حمايا و حماتى إما طلاقى او جواز علد الله عليا . قررت انى اجوز عبدالله بايدى و اختارها انا قبل ما يختار هو. و فاتحت عبدالله فى الموضوع وطبعا كان مستغرب جدا لكن انا اقنعته انه لازم يتجوز. علشان مكنش سبب فى حرمانه من الاطفال . و بعد ما اتكلمنا كتير
سألنى على العروسة ! انا العروسة يا سيدى مش غريبة. عنى. وانتى تعرفها كويس اووى . عبدالله طيب مين هى قوليلى ! انا العروسة صفية بنت عمى اية رائيك فيها عبدالله ايه دة معقولة. فكرتى فى بنات عمك بعد ما شفتى منهم بلاوى !! انا معلش
دى. مهما كان. بنت عمى وهتكون احسن من الغريبة و هتراعى شعورى. بس انت ايه رائيك فيها الاول عبدالله يا حببتى انا مش شايف غيرك. فى الدنيا علشان كدة انا
مش شايفها. ولا اعرف احكم عليها. هى او غيرها . ياااااه. كان كلام عبدالله دة كبير. اووى بالنسبة ليا خلانى احس انى ملكة بجد عنده اوووى وقلتله. ربنا ما يحرمنى منك وانا مليش فى الدنيا دى
غيرك يا قلبي. بس ريحنى. و وافق. على الجوازة دى علشان خاطرى لو بتحبنى نفسي اشوف منك طفل عبد الله اعملى الى انتى عاوزاه وانا معاكى . فرحت انه وافق وتانى
يوم. رحت عند عمى. وسلمت عليهم وقعدت اتكلمت مع عمى الاول . انا عمى انا طالبة منك طلب ياريت متكسفنيش . عمى خير يا ناهد عاوزة ايه يا بنتى انا عمى انا طالبة ايد بنتك. صفية . عمى صفية لمين يا بنتى !! انا لي عبدالله جوزى يا
عمى . عمى ايه جوزك فى ايه. يا بنت اخويا حصل لعقلك ايه ! انا اسمعنى بس يا عمى انا ربنا كتب عليا عدم الانجاب وهو من حقه يكون اب خصوصا انه. وحيد ابوه و امه وانا مش عاوزة اطلق منه و عاوزة يتجوز. علشان ربنا يكرمه ومش هلاقى
حد احسن من بنت عمى تخاف عليا ونكون ستر و غطا على بعض . عمى يسكت شويه ويفكر و بعدين يقول والله يا بنتى مش عارف اقولك ايه بس اشوف صفية كدة. و اكلمها. واشوف رأيها ايه . انا ماشي يا عمى. ياريت تقدر تقنعها وعبدالله كويس جدا
والله و هيحافظ عليها . بعدها مشيت و روحت البيت عندى. وقعد عمى. ومرات عمى و اتكلموا فى الموضوع كان مرات عمى. بتبص لى فلوس. و اطيان عبدالله دة اكتر
حاجة بتفكر فيها . وإن. كل ارضه و فلوسه هيكونوا لبنتها و عيالها و فعلا اقنعت مرات عمى عمى و صفية بالجواز من جوزى . وردوا. عليا بالموافقة . بعدها قلت لعبدالله. وحمايا و حماتى الى كانوا مستغربين جدا انى انا الى بعمل كدة بعد يومين رحنا كلنا عند عمى و قرينا الفاتحة .وتمت الخطوبة الى اتفقوا عليها مش هتكون اكتر من شهرين. علشان تجهز الحاجة . مخبيش عليكم. كان كل يوم بيعدى من الشهرين زى
السکينة. الباردة الى بتدبحنى بعد شهرين. هتكون. ليا. ضرة هنا قدامى ! هتهتم بعبد الله زى كدة . هينام جنبها و يضحك معاها وتكون بتشاركنى فيه . لكن بفتكر. حبي
لعبدالله وسعادته وبستغفر ربنا. واسكت. واقول دة شرع الله . عبدالله كانت صفية. بالنسبة ليه شيء عادى مش فى باله انا الى كنت بفكره. انه يزورها. ويجيب هديه ليها
فى الخطوبة علشان متزعلش ومن حقها تفرح بخطيبها . مرت الايام وجه معاد الزفاف والفرح ياااه. على صعوبة اليوم دة . كنت بحاول اظهر سعادتى قدام الناس لانى
عارفة ان عيون الناس كلها عليا . بيقولوا دى مرات العريس الى بيتجوز عليها علشان مش بتخلف . كنت بسمع. بودانى كلام الناس و لمزهم عليا. وكنت بضحك واعمل نفسي
مش و اخدة بالى. وراح جوزى يجيب عروستة من الكوافيرة يااااااه. لحظات قاسېة جدا وهو داخل بيها الكوشة. بتاعت الفرح كانت زى الڼار فى جسمى مسكت دموعى بالعافية كنت ببص لعبدالله. وهو عنيه عليا . كنت ببتسم فى عنيه علشان ميحسش بيا .
جوايا. ناااااار. ولو قرب حد منها هتحرقه . كانت الناس تبص ليهم و تبصلى اووى . لحد ما جت. اختى وقالتلى ايه الجبروت الى انتى فيه دة. روحى بيتك واقعدى. وكفاية تعذبى نفسك اكتر من كدة . انا لا مش هينفع اسيب عبدالله فى الوقت دة لازم محسسوش بحاجة . وخلص الفرح و. قام العروسين علشان يدخلوا وانا ببص عليهم
ااااااه. يا قلبي . بعد كدة كل الناس راحت تنام. إلا انا معرفتش انام طول الليل. قاعدة. ببكى بحړقة . لحد ما سمعت صوت الصبح بينادى عليا فتحت الباب ولقيت حماتى نزلت ليها. وعملنا شغل البيت. كنت حاسة انى بكابوس و محتاجة حد يصحينى يقولى
اصحى كفايه . وبعد الظهر دخلت. اوضتى و قفلت الباب وقعدت ابكى.. فجأة بعد شوية. سمعت حد بيخبط عليا الباب فتحت لقيته عبدالله محستش بنفسي الا.
مهما حصل مش هتخلى عنك ابدا. مسحت دموعى. و قلتله ربنا يسعدك يا حبيبي انا عاوزة سعادتك. انت بس . بعد شويه سابنى وراح لصفية علشان عمى ومرات عمى
جايين يباركوا ليهم . يا ترى هيحصل ايه بعد كدة نتظرونى_سيدعبدربه .. ضرتى_حامل الجزء الخامس بقلم_سيدعبدربه عدت
