رواية حكاية سجدة بقلم هاجر العفيفي
مريم بغض.ب : تقومى تنزلى الحمل اعقلى كده ياسجده انتي قعدتى خمس سنين نفسك فى بيبى ويوم مايجى تمو-تيه
سجده بشرود : ربنا يسهل معلش يامريم انا عايزه أرتاح شويه
مريم بشك : هتنامى ولا حاجه تانيه
سجده : لاء هنام اقفلى النور واخرجي
مريم بقلة حيله : ماشى
قامت مريم خرجت وسجده نامت مكانها ودموعها نازله
سجده بدموع : سامحنى يابنى
فى المستشفى
مصطفى بقلق : خير يادكتور أمي مالها
الدكتور : جل”طه فى القلب نتيجة صد”مه عصبيه
مصطفى بصدم#مه : جل”طه !!! ط طب هي كويسه صح ؟
الدكتور : للأسف مقدرش اطمنك دلوقتى والدة حضرتك مريضة قلب واى حاجه صغيره تتعبها عن أذنك
مصطفى وقف فى ذهول معقول والدته مري-ضة قلب طب هي مقالتش لأي حد خالص وتفكيره جه فى سجده وكمان نيرمين ال فى البيت
مصطفى بوجع : سامحينى يا أمى انا غبى غبى
نيرمين بخبث : بقولك كل حاجه بقت تمام وانا مش هسيبهم يابابا غير ماخد ورث عمى كله
والدها : طب وأمه ؟؟
نيرمين : تؤ أمه زمانها دلوقتى فى خبر كان من الصدم#مه يعنى نصيبها كده وكده كده مصطفى خاتم فى أيدي يعني اجيبه يمين وشما”ل
والدها بشر : طب خلى بالك من نفسك وعايز اسمع خبرهم كلهم قريب
نيرمين بضحك : عيونى
سجده كانت نازله وخبطت فى شخص
سجده بغض.ب : مش تحاسب ماشين تخبطوا وخلاص
الشخص : طب براحه طيب ادينى فرصه اعتذر
سجده : لاء انت شكلك فاضى انا ماشيه
سابته ومشيت وهو اتكلم بتعجب : لسانها اطول منها ايه ده !!!
سجده ركبت تاكسى وطلعت على عيادة دكتوره هي تعرفها ومتفقه معاها على موضوع الاجها”ض دخلت العياده بر-عب
