رواية مكتملة بقلم ورده محمد-4

وجت ليه حالة هستريه ومسك كل حاجه فى الاوضه وكسرها وكل اللى فى فندق اتلم على صوت التكسير وكان منهم باسم اللى طلع يجرى على الاوضه واټصدم من منظر فهد ومنظر الاوضه 
باسم دخل يجرى وقفل الباب وراه وبص حواليه وقال مين اللى عمل كده يا فهد 
فهد بعصبيه سبتنى يا باسم ومشيت سابتنى وانا اترجيتها انها متبعدش عنى انا مقدرش اعيش من غير مليكه يا باسم مقدرش 

باسم طب ايه احصل لكل ده يا فهد 
فهد افتكر مروه واللى عملته فتح الباب وراح يجرى على اوضت مروه وخبط على الباب بعصبيه 
مروه فتحت واټصدمت لما شافت فهد قصدها وبالمنظره ده ولسه هتدخل وتقفل الباب 
فهد زق الباب ومن عزم الزقه مروه وقعت على الارض مسكها فهد من شعرها وقال وحياة امك النهارده اخر يوم فى حياتك ومسكها من رقبتها وحاول ېخنقها 
مروه اااااه ھموت ا ا اوعى يا فهد ه ه هتخنق وبدء يظهر على وشها علامات الاختناق وفى الوقت المناسب تدخل باسم وخلص مروه من ايد فهد 
باسم اهدا يا فهد هضيع نفسك علشان واحده زى دى 
فهد بعصبيه اللى زى دى لازم ټموت حرام تعيش يوم واحد وسط الناس 
مروه خ خ خده لو سمحت بعيد احسن شكله اتجن وعايز يموتنى 
باسم بص لمروه بقرف وسبها واخد فهد فى ايده وخرجو من الاوضه 
فهد سبنى عليها يا باسم اخلص البشر من شرها 
باسم متستهلش تضيع نفسك علشانها
واهدا كده واحكى ليا ايه حصل بالظبط 
فهد حكى كل حاجه وهو متعصب 
باسم اټصدم من اللى سمعه وقال يعنى عدى ابنك انت مش ابن اخوك 
فهد ايوه يا باسم ايوه مش بقولك دى شيطانه المهم دلوقتى مليكه يا باسم مش عارف راحت فين 
باسم طب اهدا انت وخليك هنا وانا هنزل ادور عليها 
فهد لا هروح معاك ادور عليها 
باسم لا يا فهد مش هينفع تدور معايه وانت كده انا هنزل وانت اوعى تدهور وسابه ومشى 
فهد قعد على حرف السرير وحط راسه ما بين ايديه وقال يا ترى يا مليكه روحتى فين 
وشويه وقام وقف وقال لالالالا مش قادر استحمل واقعد هنا ومش عارف طريق مليكه فين ومسك مفاتيح عربيته ونزل يجرى ركب عربيته ومشى بيها يدور على مليكه بس وهو ماشى اتفاجئ ان الفرامل سايبه ومش عارف يتحكم فى العربيه وحاول يتفاده الحادثات لكن العربيه اتقلبت بيه كذا مره على الطريق الناس اتجمعت وحاولت تخرج فهد من العربيه ونجحو وخرجو فهد من العربيه بس كان مفهوش نفس ووشه كله ډم 
واحد من الناس حد يتصل بالاسعاف بسرعه شكل الراجل ماټ.. يتبع