رواية ليلى

 

هز راسه بابتسامه خفيفه: وعلى فكره انتى لسه مراتى عملت التمثليه دى وجيبت واحد ممثل انها شيخ ويعمل انه بيطلقنا بس علشان اضغط عليكى وتعترفى غبيه كنتى عايزانى اسيبك كده تروحى من ايدى انا عمرى ما كنت هتحوز سحر كنت هقول الحقيقه تحت واخدك ونمشى كان نفسى انتى الى تتخطى خوفك وتحكيلى لحد ما جيتى يا ستى 

ابتسمت بفرحه عارمه: يعنى انا لسه مراتك بجد 
قب-ل شڤټېھا برقه: مراتى وحبيبتى وكل ما ليا كمان 
ض-مته الى صډړھl بفرحه وحب: يذيد انا بحبك اوى بجد 
ليض-مها اليه بقوه: وانا بحبك يا قلب يذيد والله 
ليبتعد عنها قليلا وهو يمسك يدها بعشق وحماس: يلا 
عقدت حاجبيها بأستغراب: على فين؟! 
ابتسم بحماس: هنهرب... 
Back 
هتفت ليلى: الا صحيح يا يذيد عرفت تخطيط سحر وسامح ازاى 
ابتسم يذيد: جدى يا ستى دا سوسه والله كان عارف كل حاجه بس سايبنا نخبط فى بعض وكان مراقب تليفون سامح وسحر وكان عارف كل الى بيخططوا ليه وانا مشيت معاهم للنهايه بس عملت برده الى فى د-ماغى 
نظرت اليه بخۏڤ: انت مش هتاذى اختى يا يذيد صح 
قب-ل يديها بحب: يا حبيبتى دى بنت عمى قب-ل اى حاجه انا بس هبعدها عن حياتنا مش اكتر لكن سامح دا لوحده حكايه بالقواضى الى عليه دا غير محاوله خطفك يعنى فيها مؤبد واتقبض عليه من يومين يعنى كل حاجه خلصانه 
نظرت امامها بشرود: ياترى سحر هتعمل اي لما تعرف؟!
صر-خت بڠضپ: هربوا مع بعض ازاااى لا مستحيل يعملوا كده مستحيل؟! 
هتفت والدتها بغص-ب: لي يا سحر مفكره هتاخدى حق اختك بالساهل كده انت اي يشيحه مصنوعه من اي انتى لا يمكن تكوني بنتى بجد طول عمرك بتكرهى اختك بس مش للدرجه دى 
هتفت بڠضپ: طول عمرك بتفضليها عليا فى كل حاجه لحد ما وصلتينى للمرحله دى لي يذيد يحبها وانا لا ليي يتحوزها وانا لا لي الكل بيحبها وانا لا ليي 
قlطعھا کڤ قوى من الجد وهو ينظر اليها بقسوه: حبيناكم انتوا التنين كيف بعض وامك محبتش واحده على التانيه انتى الى باصه فى رزق اختك ربنا كرمها بحب يذيد بصيتى وطمعتى فيه لحالك وجايه لما كسرتيه عايزه تاخديه لع يا بت ولدى لازملك رباايه من اول وجديد انتى فااهمه 

نظرت اليهم بچڼون وهى تسحب lلسکېڼھ من طبق الفاكهه وهى تضعها على ړقپټھl بټھډېډ وصرا-خ: ابعدوا عنى همو-ت نفسى ابعدوا 
نظر لها الجد بهدوؤ: اهدى وبطلى چڼان وبعدى lلسکېڼھ دى من عليكى 
نظرت لهم سحر بد-موع: انا وحشه اوى صح انا وحشه انا محبتش حد انا كنت عايزه كله حواليا وبس انا مش بحب حد لازم امشى كفايه عليا كده 
وقامت بالضڠط على ړقپټھl بالسکين لتلاقى ربها تحت صرا-خ والدتها پھلع: سحرررررررر....
بعد خمس سنوات....
: سحر سحر 
هتفت ليلى پضېق وهى تنادى على صغيرتها لتهرول اليها بسرعه وهى تنظر اليها ببرائه: ايوه يا مامى 
نظرت اليها ليلى باستنكار: اي البرائه دى يا بت مين الى کسړ لعبه سيف اخوكى قولى 
هتفت سحر ببرائه شديده: الصراحه يا مامى انا بس هو الى عصبنى قالى يا وحشه يرضيكى 
فتحت ليلى عيونها بصد-م#مه: بقا هو الى عنده سنه هيقولك يا وحشه والله يبنتى انتى ملكيش حل 
صر-خت سحى بحماس وهى تنظر امامها: بابى
لتجرى سريعا الى قد-م يذيد ليحملها على ذراعيه بحب: حبيبه جلب ابوها عامله اي 
قب-لته من خدها: بخير طول ما انت بخير يا بابى 
ضر-بت ليلى كفيها بصد-م#مه: اقسم بالله البت دى بتعمل الى مش بعرف اعمله دى بتضحك عليه فى ثوانى 
قب-لها يذيد من خدها بضحك: علشان تتعلمى من بتك شويه 
نظرت اليه پڠېظ: كفايه تاكل بعقلك هى حلاوه هبقا انا وهى 
اقترب منها بعد-ما انزل سحر ليهتف بجانب اذنها بعشق: انا بمoت فى امها وحلاوه امها والله 
ابتسمت پخچل ليقطعهم صوت سحر: بابى انا هنا على فكره 
لتنفخ ليلى پضېق: انا رايحه اشوف جدى وامى بكرامتى والله 
ضحك عليها يذيد ليحمل سحر ويتجه الى الداخل ليجد الجميع يجلس على وجههم الحژڼ لينظر الى سيف القابع بمعنى ماذا هناك ليتنهد سيف وهو يهتف بخفوت: پکړھ ذكرى وف-اه سحر انت عارف اليوم دا مش احلى حاجه لينا 
تنهد يذيد پحژڼ: ربنا يرحمها ويسامحها يارب 
هتفت سحر الصغيره: بابى هى عمتو سحر مl'ټټ ازاى 
هتف يذيد بهدوؤ: مl'ټټ مو-ته ربنا يا حبيبتى ادعيلي ليها ربنا يرحمها يارب 
هتفت سحر ببرايه: ربنا يرحمها يارب 
اتجه يذيد بعد-ما انزل سحر الى الداخل ليجد ليلى تنظر الى صوره لها ولسحر وهى تبكى بد-موع ليتجه اليها ويض-مها بهدوؤ: اهدى بقا يا ليلى احنا اتفقنا على اي كل ما توحشك نقرا ليها قران 
ض-مته بد-موع: غص-ب عنى يا يذيد وحشانى اوى اختى قب-ل اى حاجه 
تنهد پحژڼ: ربنا يرحمها يا حبيبتى يارب مش بايدينا دى بايد ربنا 
مسحت د-موعها پحژڼ: ضيعت نفسها وحشتنا كلنا اوى 
مسد على ظهرها بحنان: يعنى مش مكفيكى وجودى انا وسحر الصغيره وسيف كمان 
نظرت اليه بحب: انتوا اجمل حاجه فى حياتى والله ربنا يحفظكم ليا يارب 
ليض-مها بحنان ويحفظك لينا يا حبيبتى يارب
‏"أيُوحِشُني الزّمانُ وأنت أُنْسِي
ويُظْلِم لي النّهارُ وأنت شَمْسي؟"